( کجای جهان چنین است ؟ )
***********************
اطاقک هایمان را
کوتاه بَنا نهاده اند
تا بالا ، دو تا کنیم
حتی در خلوتِ خویشتن
خویش
کجای ِجهان ایستاده ایم ؟
که شرطی دو" تا شدن " شَویم
درقامَتی از غرور
و بلندایی از امید
" تا " کنیم
زنهار این شرط
" پاولف "
با بیگانگانِِِِِ ِاَز هَراس ِ
خویِش
حا شا
کجای جهان ایستاده ایم ؟
می دانم قامت را نه
که قیامت" دوتا " کنیم * هاشم توکلی * شیراز